พลังงานไฟฟ้ากังหันลมขนาดเล็ก

หมายถึงกระบวนการผลิตของการแปลงพลังงานน้ำ เชื้อเพลิงฟอสซิล (ถ่านหิน น้ำมัน ก๊าซธรรมชาติ) พลังงานความร้อน พลังงานนิวเคลียร์ พลังงานแสงอาทิตย์ พลังงานลม พลังงานความร้อนใต้พิภพ พลังงานมหาสมุทร ฯลฯ ให้เป็นพลังงานไฟฟ้าโดยใช้อุปกรณ์ผลิตไฟฟ้า เรียกว่าการผลิตไฟฟ้าใช้เพื่อสนองความต้องการของภาคส่วนต่าง ๆ ของเศรษฐกิจของประเทศและชีวิตของประชาชนอุปกรณ์ผลิตไฟฟ้าแบ่งออกเป็นการติดตั้งพลังงานความร้อน อุปกรณ์ไฟฟ้าพลังน้ำ อุปกรณ์พลังงานนิวเคลียร์ และอุปกรณ์ผลิตไฟฟ้าพลังงานอื่น ๆ ตามประเภทของพลังงานโรงไฟฟ้าพลังความร้อนประกอบด้วยหม้อต้มน้ำของโรงไฟฟ้า กังหันไอน้ำ เครื่องกำเนิดไฟฟ้า (ปกติเรียกว่าเครื่องยนต์หลัก 3 เครื่อง) และอุปกรณ์เสริมต่างๆโรงไฟฟ้าพลังน้ำประกอบด้วยชุดเครื่องกำเนิดไฟฟ้ากังหันน้ำ เครื่องควบคุม อุปกรณ์ไฮดรอลิก และอุปกรณ์เสริมอื่นๆโรงไฟฟ้านิวเคลียร์ประกอบด้วยเครื่องปฏิกรณ์นิวเคลียร์ เครื่องกำเนิดไอน้ำ ชุดเครื่องกำเนิดกังหันไอน้ำ และอุปกรณ์เสริมอื่นๆพลังงานไฟฟ้าสามารถควบคุมได้ง่ายกว่าแหล่งพลังงานอื่นๆ ในการผลิต การส่งผ่าน และการใช้งานดังนั้นจึงเป็นแหล่งพลังงานสำรองในอุดมคติการผลิตไฟฟ้าถือเป็นศูนย์กลางของอุตสาหกรรมพลังงาน ซึ่งเป็นตัวกำหนดขนาดของอุตสาหกรรมพลังงาน และยังส่งผลต่อการพัฒนาระบบส่ง การเปลี่ยนแปลง และการจำหน่ายในระบบไฟฟ้าด้วยในช่วงปลายทศวรรษ 1980 รูปแบบหลักของการผลิตไฟฟ้าคือ การผลิตพลังงานความร้อน การผลิตไฟฟ้าพลังน้ำ และการผลิตพลังงานนิวเคลียร์ และการผลิตไฟฟ้าทั้ง 3 รุ่นคิดเป็นสัดส่วนมากกว่า 99% ของการผลิตไฟฟ้าทั้งหมดเนื่องจากผลกระทบของถ่านหิน น้ำมัน ทรัพยากรก๊าซธรรมชาติ และมลภาวะต่อสิ่งแวดล้อม สัดส่วนของการผลิตพลังงานความร้อนในโลกจึงลดลงจากประมาณ 70% เหลือประมาณ 64% ในทศวรรษ 1980ไฟฟ้าพลังน้ำได้รับการพัฒนาเกือบเนื่องจากแหล่งน้ำที่ได้รับการพัฒนาทางอุตสาหกรรม90% ดังนั้นสัดส่วนจะคงอยู่ที่ประมาณ 20%สัดส่วนการผลิตพลังงานนิวเคลียร์กำลังเพิ่มขึ้น และภายในสิ้นปี 1980 ก็เกิน 15%สิ่งนี้สะท้อนให้เห็นว่าเนื่องจากการขาดแคลนเชื้อเพลิงฟอสซิล พลังงานนิวเคลียร์จะได้รับความสนใจมากขึ้นเรื่อยๆ