กังหันลมขนาดเล็ก พลังงานไฟฟ้า

หมายถึงกระบวนการผลิตของการแปลงพลังงานน้ำ เชื้อเพลิงฟอสซิล (ถ่านหิน น้ำมัน ก๊าซธรรมชาติ) พลังงานความร้อน พลังงานนิวเคลียร์ พลังงานแสงอาทิตย์ พลังงานลม พลังงานความร้อนใต้พิภพ พลังงานมหาสมุทร ฯลฯ เป็นพลังงานไฟฟ้าโดยใช้เครื่องผลิตไฟฟ้าที่เรียกว่าการผลิตไฟฟ้า ใช้เพื่อตอบสนองความต้องการของภาคส่วนต่างๆ ของเศรษฐกิจแห่งชาติและชีวิตของผู้คน อุปกรณ์ผลิตไฟฟ้าแบ่งตามประเภทของพลังงานเป็นการติดตั้งพลังงานความร้อน อุปกรณ์พลังงานน้ำ อุปกรณ์พลังงานนิวเคลียร์ และอุปกรณ์ผลิตไฟฟ้าพลังงานอื่น ๆ โรงไฟฟ้าพลังงานความร้อนประกอบด้วยหม้อไอน้ำของโรงไฟฟ้า กังหันไอน้ำ เครื่องกำเนิดไฟฟ้า (โดยปกติเรียกว่าเครื่องยนต์หลักสามเครื่อง) และอุปกรณ์เสริม โรงไฟฟ้าพลังงานน้ำประกอบด้วยชุดเครื่องกำเนิดไฟฟ้ากังหันน้ำ ตัวควบคุม เครื่องไฮดรอลิก และอุปกรณ์เสริมอื่น ๆ โรงไฟฟ้าพลังงานนิวเคลียร์ประกอบด้วยเครื่องปฏิกรณ์นิวเคลียร์ เครื่องกำเนิดไอน้ำ ชุดเครื่องกำเนิดไฟฟ้ากังหันไอน้ำ และอุปกรณ์เสริมอื่น ๆ พลังงานไฟฟ้าควบคุมได้ง่ายกว่าแหล่งพลังงานอื่นในการผลิต การส่ง และการใช้งาน ดังนั้นจึงเป็นแหล่งพลังงานรองในอุดมคติ การผลิตไฟฟ้าเป็นศูนย์กลางของอุตสาหกรรมไฟฟ้าซึ่งกำหนดขนาดของอุตสาหกรรมไฟฟ้าและยังส่งผลต่อการพัฒนาการส่ง การแปลง และการจำหน่ายในระบบไฟฟ้า ในตอนท้ายของทศวรรษ 1980 รูปแบบหลักของการผลิตไฟฟ้าคือการผลิตไฟฟ้าด้วยความร้อน การผลิตไฟฟ้าด้วยพลังน้ำ และการผลิตไฟฟ้าด้วยพลังงานนิวเคลียร์ และทั้งสามรุ่นคิดเป็นมากกว่า 99% ของการผลิตไฟฟ้าทั้งหมด เนื่องจากผลกระทบของถ่านหิน น้ำมัน ทรัพยากรก๊าซธรรมชาติ และมลภาวะต่อสิ่งแวดล้อม สัดส่วนของการผลิตไฟฟ้าด้วยพลังความร้อนในโลกลดลงจากประมาณ 70% เหลือประมาณ 64% ในทศวรรษ 1980 พลังงานน้ำได้รับการพัฒนาเกือบหมดแล้วเนื่องจากทรัพยากรน้ำที่พัฒนาโดยอุตสาหกรรม 90% ดังนั้นสัดส่วนจึงคงอยู่ที่ประมาณ 20% สัดส่วนของการผลิตไฟฟ้าด้วยพลังงานนิวเคลียร์กำลังเพิ่มขึ้น และในตอนท้ายของปี 1980 สัดส่วนได้เกิน 15% ซึ่งสะท้อนให้เห็นว่าด้วยการขาดแคลนเชื้อเพลิงฟอสซิล พลังงานนิวเคลียร์จะได้รับความสนใจมากขึ้นเรื่อยๆ