ส่วนประกอบหลักของกังหันลมมีอะไรบ้าง

Nacelle: nacelle ประกอบด้วยอุปกรณ์สำคัญของกังหันลม รวมถึงกระปุกเกียร์และเครื่องกำเนิดไฟฟ้าเจ้าหน้าที่ซ่อมบำรุงสามารถเข้าไปในห้องโดยสารผ่านหอกังหันลมได้ปลายด้านซ้ายของ nacelle คือโรเตอร์ของเครื่องกำเนิดลม ได้แก่ ใบพัดและเพลาโรเตอร์

ใบพัดโรเตอร์: จับลมแล้วส่งไปยังแกนโรเตอร์สำหรับกังหันลมสมัยใหม่ขนาด 600 กิโลวัตต์ ความยาวที่วัดได้ของใบพัดแต่ละใบจะอยู่ที่ประมาณ 20 เมตร และได้รับการออกแบบให้มีลักษณะคล้ายกับปีกของเครื่องบิน

แกน: แกนโรเตอร์ติดอยู่กับเพลาความเร็วต่ำของกังหันลม

เพลาความเร็วต่ำ: เพลาความเร็วต่ำของกังหันลมเชื่อมต่อเพลาโรเตอร์กับกระปุกเกียร์สำหรับกังหันลมสมัยใหม่ขนาด 600 กิโลวัตต์ ความเร็วของโรเตอร์ค่อนข้างช้า ประมาณ 19 ถึง 30 รอบต่อนาทีมีท่อสำหรับระบบไฮดรอลิกในเพลาเพื่อกระตุ้นการทำงานของเบรกแอโรไดนามิก

กระปุกเกียร์: ทางด้านซ้ายของกระปุกเกียร์คือเพลาความเร็วต่ำซึ่งสามารถเพิ่มความเร็วของเพลาความเร็วสูงเป็น 50 เท่าของเพลาความเร็วต่ำ

เพลาความเร็วสูงและเบรกเชิงกล: เพลาความเร็วสูงทำงานที่ 1,500 รอบต่อนาทีและขับเคลื่อนเครื่องกำเนิดไฟฟ้ามีการติดตั้งเบรกเชิงกลฉุกเฉิน ซึ่งใช้เมื่อเบรกแอโรไดนามิกขัดข้องหรือเมื่อมีการซ่อมแซมกังหันลม

เครื่องกำเนิดไฟฟ้า: มักเรียกว่ามอเตอร์เหนี่ยวนำหรือเครื่องกำเนิดไฟฟ้าแบบอะซิงโครนัสสำหรับกังหันลมสมัยใหม่ กำลังขับสูงสุดมักจะอยู่ที่ 500 ถึง 1,500 กิโลวัตต์

อุปกรณ์หันเห: หมุนห้องโดยสารโดยใช้มอเตอร์ไฟฟ้าเพื่อให้โรเตอร์หันไปทางลมอุปกรณ์หันเหทำงานโดยตัวควบคุมอิเล็กทรอนิกส์ ซึ่งสามารถตรวจจับทิศทางลมผ่านกังหันลมได้ภาพแสดงการหันเหของกังหันลมโดยทั่วไปเมื่อลมเปลี่ยนทิศทาง กังหันลมจะเบนทิศทางครั้งละไม่กี่องศาเท่านั้น

ตัวควบคุมอิเล็กทรอนิกส์: ประกอบด้วยคอมพิวเตอร์ที่ตรวจสอบสถานะของกังหันลมอย่างต่อเนื่องและควบคุมอุปกรณ์หันเหเพื่อป้องกันความล้มเหลวใดๆ (เช่น กระปุกเกียร์หรือเครื่องกำเนิดไฟฟ้าร้อนเกินไป) ตัวควบคุมสามารถหยุดการหมุนของกังหันลมได้โดยอัตโนมัติ และเรียกผู้ควบคุมกังหันลมผ่านโมเด็มโทรศัพท์

ระบบไฮดรอลิก: ใช้เพื่อรีเซ็ตเบรกแอโรไดนามิกของกังหันลม

องค์ประกอบการทำความเย็น: มีพัดลมเพื่อระบายความร้อนให้กับเครื่องกำเนิดไฟฟ้านอกจากนี้ยังมีองค์ประกอบระบายความร้อนน้ำมันเพื่อระบายความร้อนน้ำมันในกระปุกเกียร์กังหันลมบางชนิดมีเครื่องกำเนิดไฟฟ้าระบายความร้อนด้วยน้ำ

หอคอย: หอคอยกังหันลมประกอบด้วยห้องโดยสารและโรเตอร์โดยปกติแล้วหอคอยที่สูงจะมีข้อได้เปรียบเพราะยิ่งระยะห่างจากพื้นดินสูง ความเร็วลมก็จะยิ่งสูงขึ้นความสูงของหอกังหันลมสมัยใหม่ขนาด 600 กิโลวัตต์อยู่ที่ 40 ถึง 60 เมตรอาจเป็นหอคอยแบบท่อหรือหอคอยขัดแตะหอคอยแบบท่อจะปลอดภัยกว่าสำหรับเจ้าหน้าที่ซ่อมบำรุง เนื่องจากสามารถขึ้นไปถึงยอดหอคอยได้โดยใช้บันไดภายในข้อดีของหอขัดแตะคือราคาถูกกว่า

เครื่องวัดความเร็วลมและกังหันลม : ใช้สำหรับวัดความเร็วและทิศทางลม

หางเสือ: กังหันลมขนาดเล็ก (โดยทั่วไป 10KW และต่ำกว่า) มักพบในทิศทางลมบนแกนนอนตั้งอยู่ด้านหลังตัวหมุนและเชื่อมต่อกับตัวหมุนหน้าที่หลักคือปรับทิศทางของพัดลมให้พัดลมหันหน้าไปทางลมฟังก์ชั่นที่สองคือการทำให้หัวกังหันลมเบี่ยงเบนไปจากทิศทางลมภายใต้สภาวะลมแรงเพื่อลดความเร็วและปกป้องกังหันลม