ส่วนประกอบหลักของกังหันลมมีอะไรบ้าง

Nacelle: Nacelle บรรจุอุปกรณ์หลักของกังหันลม รวมถึงกระปุกเกียร์และเครื่องกำเนิดไฟฟ้า เจ้าหน้าที่บำรุงรักษาสามารถเข้าไปใน Nacelle ได้ผ่านหอกังหันลม ปลายซ้ายของ Nacelle คือโรเตอร์ของเครื่องกำเนิดไฟฟ้าลม ซึ่งก็คือใบพัดโรเตอร์และเพลา

ใบพัด: รับลมและส่งไปยังแกนใบพัด ในกังหันลมขนาด 600 กิโลวัตต์ในปัจจุบัน ใบพัดแต่ละใบมีความยาวประมาณ 20 เมตร และได้รับการออกแบบให้มีลักษณะคล้ายปีกเครื่องบิน

แกน: แกนโรเตอร์ติดอยู่กับเพลาความเร็วต่ำของกังหันลม

เพลาความเร็วต่ำ: เพลาความเร็วต่ำของกังหันลมเชื่อมต่อเพลาโรเตอร์กับกระปุกเกียร์ ในกังหันลมขนาด 600 กิโลวัตต์สมัยใหม่ ความเร็วของโรเตอร์ค่อนข้างช้า ประมาณ 19 ถึง 30 รอบต่อนาที มีช่องสำหรับระบบไฮดรอลิกในเพลาเพื่อกระตุ้นการทำงานของเบรกอากาศพลศาสตร์

กระปุกเกียร์: ด้านซ้ายของกระปุกเกียร์เป็นเพลาความเร็วต่ำ ซึ่งสามารถเพิ่มความเร็วของเพลาความเร็วสูงได้ถึง 50 เท่าของเพลาความเร็วต่ำ

เพลาความเร็วสูงและเบรกเชิงกล: เพลาความเร็วสูงทำงานที่ความเร็ว 1,500 รอบต่อนาทีและขับเคลื่อนเครื่องกำเนิดไฟฟ้า เพลานี้ติดตั้งเบรกเชิงกลฉุกเฉินซึ่งใช้เมื่อเบรกอากาศพลศาสตร์ขัดข้องหรือเมื่อกังหันลมกำลังได้รับการซ่อมแซม

เครื่องกำเนิดไฟฟ้า: มักเรียกว่ามอเตอร์เหนี่ยวนำหรือเครื่องกำเนิดไฟฟ้าแบบอะซิงโครนัส ในกังหันลมสมัยใหม่ กำลังไฟสูงสุดที่ส่งออกได้คือ 500 ถึง 1,500 กิโลวัตต์

อุปกรณ์หันเห: หมุนนาเซลด้วยความช่วยเหลือของมอเตอร์ไฟฟ้าเพื่อให้โรเตอร์หันเข้าหาลม อุปกรณ์หันเหทำงานโดยตัวควบคุมอิเล็กทรอนิกส์ซึ่งสามารถรับรู้ทิศทางลมผ่านใบพัดลม ภาพแสดงการหันเหของกังหันลม โดยทั่วไป เมื่อลมเปลี่ยนทิศทาง กังหันลมจะเบี่ยงเบนเพียงไม่กี่องศาในแต่ละครั้ง

ตัวควบคุมอิเล็กทรอนิกส์: ประกอบด้วยคอมพิวเตอร์ที่คอยตรวจสอบสถานะของกังหันลมและควบคุมอุปกรณ์หันเหอย่างต่อเนื่อง เพื่อป้องกันความผิดพลาดใดๆ (เช่น ความร้อนสูงเกินไปของกระปุกเกียร์หรือเครื่องกำเนิดไฟฟ้า) ตัวควบคุมสามารถหยุดการหมุนของกังหันลมโดยอัตโนมัติและโทรหาผู้ควบคุมกังหันลมผ่านโมเด็มโทรศัพท์

ระบบไฮดรอลิก : ใช้ในการรีเซ็ตเบรกอากาศพลศาสตร์ของกังหันลม

องค์ประกอบการระบายความร้อน: ประกอบด้วยพัดลมเพื่อระบายความร้อนให้กับเครื่องกำเนิดไฟฟ้า นอกจากนี้ยังมีองค์ประกอบการระบายความร้อนด้วยน้ำมันเพื่อระบายความร้อนน้ำมันในกระปุกเกียร์ กังหันลมบางรุ่นมีเครื่องกำเนิดไฟฟ้าที่ระบายความร้อนด้วยน้ำ

หอคอย: หอคอยกังหันลมประกอบด้วยนาเซลและโรเตอร์ โดยทั่วไป หอคอยที่สูงจะมีข้อได้เปรียบ เนื่องจากยิ่งระยะห่างจากพื้นดินสูงขึ้น ความเร็วลมก็จะสูงขึ้นด้วย ความสูงของหอคอยกังหันลมขนาด 600 กิโลวัตต์ในปัจจุบันอยู่ที่ 40 ถึง 60 เมตร หอคอยอาจเป็นหอคอยทรงท่อหรือหอคอยโครงตาข่ายก็ได้ หอคอยทรงท่อมีความปลอดภัยสำหรับเจ้าหน้าที่บำรุงรักษามากกว่า เนื่องจากพวกเขาสามารถขึ้นไปถึงยอดหอคอยได้โดยใช้บันไดภายใน หอคอยโครงตาข่ายมีข้อดีคือราคาถูกกว่า

เครื่องวัดความเร็วลมและใบพัดลม: ใช้ในการวัดความเร็วและทิศทางลม

หางเสือ: กังหันลมขนาดเล็ก (โดยทั่วไปมีขนาด 10 กิโลวัตต์หรือน้อยกว่า) มักพบในทิศทางลมบนแกนแนวนอน หางเสือตั้งอยู่ด้านหลังตัวหมุนและเชื่อมต่อกับตัวหมุน หน้าที่หลักคือปรับทิศทางของพัดลมเพื่อให้พัดลมหันไปตามทิศทางลม หน้าที่ที่สองคือทำให้หัวของกังหันลมเบี่ยงเบนจากทิศทางลมภายใต้สภาวะลมแรง เพื่อลดความเร็วและปกป้องกังหันลม